Πρόσφατα διάβασα στα "Νέα" ένα άρθρο για το πως ένας φυσικός βρήκε ένα γρήγορο τρόπο επιβίβασης σε ένα αεροπλάνο. Το άρθρο δημοσιεύτηκε στις 2-9-11 και μπορείτε να το βρείτε εδώ. Η έρευνα έχει γίνει το 2008 αλλά ήρθε πρόσφατα στην επικαιρότητα όταν προβλήθηκε σε μια εκπομπή. Όπως γνωρίζετε ο χρόνος είναι χρήμα στην εποχή μας κι έτσι μια τέτοια αναζήτηση θα μπορούσε να έχει αρκετά οφέλη. Αν και φυσικός ο εμπνευστής αυτής της μεθόδου χρησιμοποιεί μια ευρέως εφαρμοζόμενη μέθοδο για να δοκιμάσει την αποτελεσματικότητα της. Η μέθοδος αυτή ανήκει στον κλάδο των μαθηματικών που αποκαλείται επιχειρησιακή έρευνα και λέγεται μέθοδος Monte Carlo. Επινοήθηκε από τον πολωνο-εβραίο μαθηματικό αμερικανικής υπηκοότητας Stanislaw Ulam το 1946.
Όπως φανερώνει και το όνομα της η μέθοδος αυτή περιέχει ένα τυχαίο παράγοντα. Πιο συγκεκριμένα στηρίζεται στην τυχαία επιλογή αντικειμένων, ώστε να πραγματοποιήσει δοκιμές οι οποίες θα μας δώσουν χρήσιμες πληροφορίες. Κλασικό είναι το παράδειγμα όπου η μέθοδος χρησιμοποιείται για να υπολογιστεί μια προσέγγιση του π. Δεν είναι... τυχαίο άλλωστε που η μέθοδος αυτή επινοήθηκε από τον Ulam καθώς αυτός έπαιζε πασιέντζα κατά την ανάρρωση του από μια εγχείρηση στο κρανίο στην οποία είχε υποβληθεί!
Έκτοτε η μέθοδος αυτή έχει βρει αναρίθμητες εφαρμογές. Τα οφέλη, ακόμα και οικονομικά, από αυτή είναι ανυπολόγιστα και δείχνουν έτσι πόση αξία μπορεί να έχουν τα μαθηματικά σε μια εποχή σαν τη σημερινή. (Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που οι μέθοδοι της επιχειρησιακής έρευνας γενικότερα έχουν κατά διαστήματα χαρακτηριστεί ως και στρατιωτικά απόρρητες! Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Επιπλέον "βιβλιογραφία"
- το άρθρο το Steffen Jason για την επιβίβαση στο arxiv,
- μια απλή περιγραφή του εν λόγω άρθρου στο physorg ,
- η αντίστοιχη σελίδα στο NBCchicago ,
- και μια στο extremetech .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου